What is resilience?
معنای تاب‌آوری توانایی سازگاری با موقعیت‌های استرس‌زا، حفظ رفاه خود در مواجهه با ناملایمات و رهایی از سختی‌ها در زندگی شخصی یا حرفه‌ای است.
تاب‌آوری مهارتی نیست که شما با آن متولد شده باشید، در عوض، انعطاف‌پذیر بودن یک رفتار آموخته‌شده است، نگرشی که افراد در هر سنی می‌توانند برای موفقیت بیشتر در دستیابی به وظایف روزانه یا حتی بزرگی ایجاد کنند.
چه چیزی مردم را مقاوم می کند؟
افراد مقاوم اجازه نمی دهند که ناملایمات آن ها را تعریف کند. علاوه بر این، آن ها درد یا بد زمانی را به عنوان یک حالت موقت درک می کنند.
بنابراین، عوامل کلیدی که به ورزش کاران، تجار، دانشجویان یا افراد حاضر در محل کار کمک می کنند تا چنین انعطاف پذیری داشته باشند، چیست؟
اول اینکه، چگونگی واکنش ما در برابر ناملایمات، نتایج و گام های بعدی را تعیین خواهد کرد. بنابراین، رفتار، نگرش و ذهنیت ما نقش مهمی ایفا می کند.
در اینجا 3 ویژگی وجود دارد که باعث می شود افراد در محل کار انعطاف پذیرتر شوند.
خودآگاه بودن
افرادی که انعطاف پذیر هستند، وضعیت فعلی، احساسات عاطفی خود و رفتار دیگران را درک می کنند.
این فرصت را برای آنها باز می کند تا کنترل واکنش ها و واکنش عاطفی خود را به شکست در دست بگیرند.
افراد تاب آور در همه اقشار زندگی تصویر و چشم انداز مثبتی از آینده دارند، اهداف مشخصی دارند و تمایل زیادی برای رسیدن به اهداف تعیین شده خود دارند.
پذیرش موقعیت
پذیرش شکست یا به عبارت بهتر اعتراف به شکست، ساده به نظر می رسد، با این حال بسیاری از افراد ابتدا با احساسات واکنش نشان می دهند (زمانی که با ناملایمات مواجه می شوند، مه تیره ای بر روی آن ها قرار می گیرد)که در ادامه منجر به ناامیدی می شود، یک ذهنیت منفی.
افرادی که تاب آوری را نشان می دهند به سرعت شرایط را برای آنچه هست می پذیرند و به جای نگاه مداوم به گذشته، افکار خود را به حرکت رو به جلو هدایت می کنند. وقتی تاب آوری را درک می کنیم، قدرت پذیرش را نمی توان دست کم گرفت.
همه ما در این مورد مقصر بوده ایم، با این حال افرادی که پیوسته به گذشته نگاه می کنند اغلب برای مقابله با کشمکش های کنونی تلاش می کنند.
ذهنیت بازمانده در مقابل قربانی
نگرش و طرز فکر شما دروازه بانان برای انعطاف پذیرتر شدن هستند. این یعنی چی؟
به عنوان مثال، ورزشکاران ورزشی که به عنوان قربانی به یک رویداد نیمه ماراتن نزدیک می‌شوند، احتمالاً همان پیام‌های منفی را برای خود تقویت می‌کنند.
یک جراحت خفیف دارند
نتونستم خیلی خوب بخوابم
من نیاز به استراحت دارم
دفعه بعد می دوم
امروز حوصله دویدن ندارم
من فقط به خوبی رقبای خودم نیستم.
نتیجه نهایی؟ آنها به سطح عملکردی که ابتدا می خواستند دست نمی یابند. طرز فکر آنها آنها را از داشتن شانس موفقیت ناامید کرد.
پس ذهنیت بازماندگان چیست؟
یک بازمانده بدون توجه به موانع و چالش هایی که با آن ها مواجه می شود، دائما در حال درک حرکت بعدی خود است.
آن ها حل کننده های مساله هستند که انرژی خود را به جای پرداختن به گذشته، روی حل مساله برای یک نتیجه مثبت متمرکز می کنند.
بحران ها و چالش های بالقوه اجتناب ناپذیر هستند، افراد انعطاف پذیر به جای اتلاف وقت و تاکید بر چالش هایی که نمی توانند کنترل کنند، به رویکرد چشم انداز تونلی متوسل می شوند.
این تمرکز به زمان و تمرین نیاز دارد؛ با این حال بسیاری از افراد در تغییر ذهنیت و نگرش خود ثابت قدم و پایدار هستند.